Trudno znaleźć drugiego francuskiego reżysera, który zmieniałby tematykę i stylistykę swoich filmów równie często, co François Ozon. W pokazywanym w konkursie głównym festiwalu w Cannes Wszystko poszło dobrze stawia na komediodramat, tematem czyniąc odchodzenie i decydowanie o swoim życiu (i śmierci). 85-letni André (błyskotliwy André Dussollier) doznaje udaru i kończy częściowo sparaliżowany w szpitalu. Przyzwyczajony do wygodnego i dynamicznego życia, nie wyobraża sobie bycia zależnym od innych. Prosi swoje córki (Sophie Marceau i Géraldine Pailhas) o zorganizowanie eutanazji, która jest możliwa w Szwajcarii. Kobiety godzą się pomóc upartemu ojcu, po cichu licząc, że ten odzyska głód życia i zmieni decyzję. Sukces filmu Ozona tkwi w świetnym scenariuszu – pozbawionym dydaktyzmu i ckliwości, pełnym humoru i rewelacyjnych dialogów. To także poruszający portret rodziny – wzajemnych relacji między solidarnym, wspierającym się rodzeństwem oraz niełatwych stosunków między dziećmi a rodzicami, niegdyś silnymi i dominującymi, teraz słabymi i skazanymi na opiekę innych.
Urodził się w 1967 roku w Paryżu. W 1993 roku ukończył reżyserię we francuskiej szkole filmowej La Fémis. W pełnym metrażu zadebiutował Sitcomem zrealizowanym w 1998 roku. W 2002 roku zyskał międzynarodową sławę za sprawą musicalu 8 kobiet, w którym wystąpiły m.in. Catherine Deneuve, Isabelle Huppert i Fanny Ardant. W 2012 roku za U niej w domu otrzymał Złotą Muszlę na MFF w San Sebastián i Europejską Nagrodę Filmową dla najlepszego scenarzysty. Powszechnie uznawany za jednego z najważniejszych twórców współczesnego kina francuskiego.
1998 Sitcom
2002 8 kobiet / 8 femmes / 8 Women
2003 Basen / Swimming Pool
2012 U niej w domu / Dans de la maison / In the House
2013 Młoda i piękna / Jeune et jolie / Young and Beautiful
2018 Dzięki Bogu / Grâce à Dieu / By the Grace of God