Reżyser nie dociera na plan filmowy. W drodze do Tybingi, gdzie ma zrealizować projekt o niemieckim poecie Friedrichu Hölderlinie, wysiada z samochodu. Zbacza z trasy i pieszo zanurza się w nieprzeniknionym lesie szwarcwaldzkim. Odzyskuje wolność czy pogrąża się w chorobie psychicznej, tak jak bohater jego nienakręconego dokumentu? Filmowy flâneur Fabrizio Ferraro rusza w kolejną niecodzienną wędrówkę po obrzeżach kina śladem samotników, którzy chodzą własnymi ścieżkami. W Niechcianych w Europie, prezentowanych w sekcji Lost Lost Lost na 20. Nowych Horyzontach, reżyser twórczo reinterpretował ostatnią marszrutę Waltera Benjamina, podczas której filozof zginął w Pirenejach w 1940 roku. Tym razem włoski reżyser inspirację znalazł w wędrówkach ciała i ducha Hölderlina, niedocenianego za życia osiemnastowiecznego poety, który w pewnym momencie porzucił „arogancję języka” i ponad 30 lat spędził w odosobnieniu. Historia jego szaleństwa staje się obsesją głównego bohatera Olśniewającego widoku – pogrążonego w myślach starszego reżysera, do którego bezskutecznie próbuje dotrzeć młoda asystentka. Eksperymentując z chronologią, światłem i ostrością obrazu, Ferraro tworzy obraz samotności, niebezpiecznie balansującej między wolnością a szaleństwem.
Włoski reżyser i scenarzysta, twórca dokumentów i filmów fabularnych. W 2009 roku zadebiutował w pełnym metrażu dokumentem Je suis Simone (La condition ouvrière), nawiązującym do twórczości Simone Weil. Film zdobył wyróżnienie na festiwalu w Turynie. Dwa lata później zrealizował swoją pierwszą pełnometrażową fabułę, Penultimo paesaggio, która opowiada o przypadkowym spotkaniu kobiety i mężczyzny w Paryżu. W Checkpoint Berlin skupił się na fenomenie muru berlińskiego. W swoich filmach często bada relacje między człowiekiem a architekturą i pejzażem.
2009 Je suis Simone (La condition ouvrière) (doc.)
2011 Penultimo paesaggio
2016 Colossale Sentimento (doc.)
2018 Niechciani w Europie / Gli indesiderati d'Europa / Les Unwanted de Europa
2020 Checkpoint Berlin (doc.)