Siergiej Paradżanow – reżyser o malarskich inklinacjach – studiuje dorobek XIX-wiecznego ormiańskiego portrecisty. Jest skrupulatnym badaczem: patrzy bez pośpiechu, krąży pomiędzy ogółem i szczegółem, tropi bliźniacze motywy. Tworzy kolaż z dłoni, twarzy i oczu. Dzieła mistrza łączy z własnymi obrazami namalowanymi za pomocą kamery.
Żył w latach 1924-1990. Radziecki reżyser ormiańskiego pochodzenia. Studiował reżyserię we Wszechzwiązkowym Państwowym Instytucie Kinematografii. Przełom w jego życiu i karierze nastąpił po obejrzeniu Dziecka wojny Andrieja Tarkowskiego. Pod jego wpływem nakręcił Cienie zapomnianych przodków, pierwszy w pełni własny film. Chociaż miał na świecie wielu zwolenników, to w ZSRR był osobą prześladowaną. Wiele lat spędził w więzieniu.
1965 Cienie zapomnianych przodków / Tini zabutykh predkiv / Shadows of Forgotten Ancestors
1966 Kijowskie freski / Kivski Freski / Kiev Frescoes (short)
1969 Kwiat granatu / Sayat Nova / The Colour of Pomegranates
1985 Arabeski na temat Pirosmaniego / Arabeskebi Pirosmanis temaze / Arabesques on the Pirosmani Theme (doc., short)
1985 Legenda twierdzy suramijskiej / Ambavi Suramis tsikhitsa / The Legend of Suram Fortress (co-dir.)