Kiedy nastoletnia Julie zobaczyła pożar mrowiska, obiecała sobie, że nigdy nie zostanie mrówką. Nie będzie żyć według społecznych skryptów. Nie będzie brać udziału w pogoni: za karierą, związkami, popularnością. Zamiast krzątaniny, wybierze bezruch. Dziesięć lat później ten stan bezczynności przekłada się na to, że Julie nie uczy się i nie pracuje. Jej nieliczne aktywności sprowadzają się do hodowania ślimaków, okazjonalnego seksu z nieznajomymi, regularnych wizyt w prywatnej klinice psychiatrycznej oraz snucia ekscentrycznych teorii społecznych, a raczej aspołecznych. Można powiedzieć, że Julie żyje w bańce, co jest możliwe dzięki pieniądzom taty. Jednocześnie szuka siebie, a jej niezgoda na świat i strategie oporu są niczym innym jak walką o wewnętrzną wolność. Nie tak znowu daleką w swojej esencji od ścieżki Tao. Kiedyś była droga samuraja, dziś jest droga śpiącej królewny – narcystycznej, odklejonej od świata i obojętnej wobec jego problemów. Debiut Elisy Mishto jest radykalnym, ale i ironicznym portretem świata młodych kobiet. Precyzyjnie pokazuje ludzi, którzy nie mają nic do stracenia i nic do wygrania. Ale stanie w bezruchu okazuje się dużym wyzwaniem.