Nóż na skórze

Amerykańskie miasteczko. W szkole toczy się życie towarzyskie i uczuciowe: cheerleaderki romansują z futbolistami, kapela szlifuje kawałki do występu, gotyckie dziewczyny jak zwykle trzymają się na uboczu. Równolegle rodzice nastolatków przeżywają kryzysy wieku średniego. Z sennej atmosfery wytrąca wszystkich zaginięcie jednej z uczennic. Jennifer Reeder łączy kryminał z elementami realizmu magicznego, punkowego musicalu i feministycznego kina noir. Figura zaginionej nastolatki z prowincjonalnego miasteczka, znana z niezliczonych filmów i seriali, zyskuje nowe wcielenie. Jestem feministką – mówi Reeder – i zawsze miałam problem z zaginionymi dziewczynami, których ciała były tylko pretekstem dla rozwoju wypadków i wkrótce znikały z horyzontu. Moja martwa dziewczyna nie jest bezwolna i nie pozwala o sobie zapomnieć. Jest czarownicą i upiorem. Reżyserkę można nazwać antropolożką magii pierwszego świata. Czujnie tropi ślady myślenia magicznego, czekające na odczytanie znaki, amulety, ochronne pseudonimy. W jej ujęciu nawet ubrania pełnią funkcję zbroi przeciwko złym mocom, codzienne czynności nabierają znaczenia rytualnego, a słowa i gesty – formę zaklęć.