Twarz młodziutkiej Avy ulega deformacji w tragicznym wypadku. Dziewczyna powoli uczy się akceptować nowy wygląd, jednocześnie zdając sobie sprawę, że życie nigdy nie będzie już takie samo. A przynajmniej tak twierdzą otaczający ją ludzie, bez końca rozpamiętujący jej dawną urodę. W swoim drugim pełnometrażowym filmie składającym się z serii krótkich scenek - dowcipnych, smutnych, a czasem wręcz przerażających - dobrze znana widzom Nowych Horyzontów irańska reżyserka Mania Akbari (20 palców, konkurs 5. NH) przysłuchuje się plotkom i rozmowom prowadzonym u kosmetyczki, w restauracji, a nawet u kobiety przepowiadającej przyszłość. W ten sposób bada reakcje ludzi na wygląd dziewczyny, który nie wpisuje się w uznawane przez nich kanony piękna. Choć nawet kamera czasem boi się spojrzeć jej prosto w twarz, Ava nie zamierza się chować. I już wkrótce zmęczy ją odgrywanie wiecznie rozpamiętującej przeszłość ofiary.
Irańska reżyserka i aktorka, nosi imię po Marii Skłodowskiej-Curie, która w domu rodziców Akbari - profesora fizyki i profesorki chemii - była jednym z największych autorytetów. Mania, uzdolniona artystycznie, nie zrobiła kariery naukowej, za to napisała swoją pierwszą powieść jako 14-latka. Potem studiowała malarstwo, a w 2000 roku zainteresowała się kinem. Zaczynała jako operatorka i asystentka reżysera, zagrała główną rolą w filmie 10 Abbasa Kiarostamiego. Akbari jest znana z łamania - zarówno prywatnie, jak i na ekranie - obyczajowych tabu. Oprócz reżyserii filmowej zajmuje się także sztuką i fotografią, a jej prace były wystawiane między innymi w Tate Modern w Londynie. Dokument Być może życie, nakręcony wraz z Markiem Cousinsem, był pokazywany na festiwalu Nowe Horyzonty w 2015 roku. Rok później Akbari zasiadła w jury festiwalu.
2004 20 palców / 20 Fingers
2007 10+4
2011 Raz. Dwa. Raz. / Yek. Do. Yek
2012 In My Country Men Have Breast (short)
2013 From Teheran to London
2014 Być może życie / Life May Be