Chory film, zrobiony przez chorych ludzi dla chorych ludzi - podsumował film jego własny dystrybutor, Rank Organisation, i wycofał logo z napisów. Roeg znów wyprzedził swój czas i trzeba było kilku dekad, by Zmysłową obsesję uznano za jedno z jego najbardziej spełnionych dzieł. Bohaterami erotycznego thrillera osadzonego w zimnowojennym Wiedniu są Amerykanie: profesor psychiatrii, Alex (wielka muzyczna gwiazda Art Garfunkel) i Milena (Theresa Russell w szczególnie cenionej przez siebie roli), których połączy destrukcyjna namiętność. Sklejając w montażu równoległym sceny kobiecego orgazmu ze scenami akcji ratowniczej ze szpitala, Roeg ponownie skojarzył erotyczną pasję z popędem śmierci. Domniemana próba samobójcza Mileny staje się przedmiotem śledztwa inspektora Netusila (gwiazdorską obsadę domyka Harvey Keitel), którego pytania mają odświeżyć Alexowi pamięć pewnej tragicznej nocy. Wspomnienia splecione z fantazjami, impulsy i potrzeba kontroli, zaburzona chronologia, gwałtowne cięcia: Zmysłowa obsesja przyprawia o zawrót głowy. Kolejne sceny są jak kawałki puzzli nieustannie zmieniające sens całej układanki. Sklejając opowieść z fragmentów, niczym rozbite lustro (jeden z fundamentalnych Roegowskich motywów!), reżyser bierze na warsztat także temat skopofilii, czyli erotycznej przyjemności płynącej z podglądania innych, przypominając tym samym widzowi, że i on sam ma tu status podglądacza.
MFF Toronto 1980 - People’s Choice Award; London Critics Circle Film Award 1981 – reżyser roku
Urodzony w 1928 roku, jest jednym z najoryginalniejszych brytyjskich twórców, reżyserem z pasją burzącym porządek klasycznej narracji, mistrzem montażu, wybitnym stylistą. Wchodząc z kamerą w głąb ukrytych obsesji, dręczących wspomnień, zbiorowych i jednostkowych traum czy seksualnych fantazji, zniósł na ekranie podział na przeszłość i teraźniejszość. Roeg przez lata zmagał się z odrzuceniem i niezrozumieniem, ale konsekwentnie podążał drogą outsidera, czego wyrazem jest nie tylko umieszczanie akcji filmów poza Wielką Brytanią (w Australii, na Seszelach, w Wiedniu), lecz także obsadzanie w głównych rolach artystów kojarzących się z kontrkulturowym buntem (David Bowie, Mick Jagger, Art Garfunkel). Funkcjonujące poza kanonem, zbyt późno docenione filmy - Performance, Nie oglądaj się teraz, Walkabout, Człowieka, który spadł na ziemię, Zmysłowa obsesja - obecnie mają status dzieł kultowych: zachwycających wizualnie, wciągających, prowokacyjnych baśni dla dorosłych.
1970 Performance
1971 Walkabout
1973 Nie oglądaj się teraz / Don’t Look Now
1976 Człowiek, który spadł na ziemię / The Man Who Fell to Earth
1980 Zmysłowa obsesja / Bad Timing
1983 Eureka
1985 Z przymrużeniem oka / Insignificance
1988 Tor 29 / Track 29
1990 Wiedźmy / Witches