Stan świata

Portugalska Fundacja Gulbenkiana, obchodząca 50. rocznicę powstania, prosi kilku reżyserów - oprócz Costy m.in. Chantal Akerman, Wanga Binga czy Apichatponga Weerasethakula - o 15-minutowe filmy, które mają wejść w skład międzynarodowego projektu Stan świata. Co zrobić? Zapewne coś prostego, poważnego, związanego ze znajomymi Kabowerdyńczykami. Jeden z nich dostał właśnie list z urzędu imigracyjnego, za 20 dni zostanie odesłany z Lizbony na wyspy. Spanikowany chłopak ma mętlik w głowie - jak poradzić sobie z tą sytuacją? To czas pożegnania. Żegna się z matką, która opowiada mu o swojej wiosce, o ludziach, których znała, o miejscach, które pamięta, a które niebawem staną się jego domem. Opowiada przekazywaną z ust do ust historię o diable, który używając forteli, zostawia w wiosce złe wiadomości. Jeżeli nie przekażesz diabelskiego listu komuś innemu, umrzesz. Nie żyjemy dziś w oderwaniu od mitologii, stara historia z krańca świata znajduje odzwierciedlenie w konkretnym problemie społecznym. Jestem tylko widzem - mówi Costa, podkreślając kolektywny charakter pracy nad filmem. - Jestem ich pierwszą publicznością.