Co ty właściwie robisz całymi popołudniami? – pyta Agnes swojego ekschłopaka. Choć w zasadzie zna odpowiedź. Konstantin spędza wolny czas na pisaniu. To syn Irene, która jest aktorką i siostrą Aleksa, podupadającego na zdrowiu pisarza. Pisarzem jest też Max, nowy partner Irene. Trudno połapać się w gmatwaninie relacji i uczuć, jakie podglądamy w letnim domu na brzegu jeziora, niedaleko Berlina. W Popołudniu widzimy ludzi, którzy wspólnie spędzają czas, w miarę sumiennie odgrywając role synów, córek, matek, kochanków. Jednocześnie odnosimy wrażenie, że wszyscy bohaterowie próbują wymknąć się z tego losowego castingu. Wydają się nieobecni, a łączące ich więzi wątłe. Jedno letnie popołudnie zamienia się w kolejne, a upływ czasu zaznaczony jest obecnością przedmiotów, które dopiero co były w użyciu, a teraz leżą porzucone. Równocześnie trwają przygotowania do inscenizacji Mewy Czechowa, w której gra Irene. Jedynie w teatrze może odetchnąć z ulgą, być kimś innym.
Reżyserka uważana za jedną z przedstawicielek ukształtowanej w latach 90. „szkoły berlińskiej”, do której należą także Christian Petzold, Valeska Grisebach czy Thomas Arslan. Jej radykalny, eksperymentalny styl charakteryzują m.in. długie ujęcia, elipsy i antypsychologiczny styl gry aktorskiej. Od lat współpracuje z Maren Eggert, która zagrała główną rolę w Byłam w domu, ale… Filmy Schanelec prezentowane były na festiwalach w Berlinie, Cannes i Locarno. Jest wykładowczynią Akademii Sztuk Pięknych w Hamburgu.
1993 Na lato zostałam w Berlinie / Ich bin den Sommer über in Berlin geblieben / I Stayed in Berlin All Summer
1995 Szczęście mojej siostry / Das Glück meiner kleinen Schwester / My Sister's Good Fortune
1998 Miejsca w miastach / Plätze in Städten / Places in Cities
2001 Przemijające lato / Mein langsames Leben / Passing Summer
2004 Marsylia / Marseille
2007 Popołudnie / Nachmittag / Afternoon
2016 Wyśniona ścieżka / Der traumhafte Weg / The Dreamed Path
2019 Byłam w domu, ale… / Ich war zuhause, aber / I Was at Home, But…